Terapia funkcji poznawczych dzieci z zaburzeniami rozwojowymi i genetycznymi.
Założenia: stymulacja wszystkich funkcji poznawczych oraz rozwoju intelektualnego dziecka. Ważne jest osiąganie kolejnych etapów rozwoju poznawczego dziecka jak i mowy.
Terapia korzysta z wiedzy nauk neurobiologicznych, uwzględniających neuroplastyczność mózgu, ukształtowanie i funkcje półkul mózgowych. Terapia wykorzystuje możliwość uczenia się układu nerwowego dziecka. Metoda zakłada, że rozwój dziecka determinowany jest przede wszystkim doświadczeniem jakie zdobywa dziecko w toku indywidualnego rozwoju. Takim doświadczeniem jest m.in. terapia dziecka.
Elementy terapii metodą krakowską:
- terapia funkcji słuchowych;
- terapia funkcji wzrokowych;
- stymulacja funkcji motorycznych;
- stymulacja zabawy dziecka;
- stymulacja lewej półkuli mózgu;
- stymulacja przetwarzania bodźców smakowych, zapachowych i dotykowych;
- terapia z uwzględnieniem ręki dominującej;
- terapia zachowań społecznych z uwzględnieniem dostosowania się do reguł;
- stymulacja pamięci;
- Gesty Artykulacyjne (GA);
- Symultaniczno-Sekwencyjna Nauka Czytania ®;
- Dziennik wydarzeń;
- ćwiczenia kategoryzacji;
- ćwiczenia myślenia sytuacyjnego i przyczynowo – skutkowego;
- ćwiczenia myślenia przez analogię.
W terapii stosuje się wszystkie wyżej wymienione elementy.
Metoda została opracowana przez Zespół Katedry Logopedii w Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie oraz Zespołu Diagnozy i Terapii Języka. Twórczynią jest Profesor Jagoda Cieszyńska.